Sevgi ile Papatya Okuma Masalı
Bir varmış bir yokmuş. Güzel şirin bir evde Sevgi adında bir kız yaşarmış. Sevgi büyüklerinin sözünü dinleyen çok akıllı bir kızmış. Bir sabah annesi Sevgi'nin saçlarını okşayıp onu uyandırmış ve
- Hadi bitanem. Sabah oldu. Artık uyan bakalım. Hem babanın sana bir sürprizi var, demiş.
Sevgi merakla yatağından fırlamış. Hemen babasının yanına gitmiş.
- Babacığım babacığım. Bana sürprizin ne? diye sormuş. Babası gülümseyerek;
- Bugün sizi pikniğe götüreceğim yavrum, demiş. Sevgi sevinçle zıplamaya başlamış.
- Babacığım. Beraber topta oynarız demi, diye sormuş. Babası;
- Tabi yavrum, diye cevap vermiş. Sevgi hemen üstünü giyinmiş annesi yiyecekleri ayarlamış babası da eşyaları arabaya yerleştirmiş. Ve beraber yola koyulmuşlar. En sonunda çok güzel yemyeşil kırlara varmışlar. Sevgi hemen arabadan inip çimenlerin üzerinde hem koşuyor hem yuvarlanıyormuş. Annesi yiyecekleri indirirken
- Sevgi. Çok uzaklaşma kızım, diye seslenmiş. Sevgi de;
- Tamam anneciğim, demiş. Koşmuş, top oynamış, güzelce karnını da doyurmuş. Sonra yeniden dolaşmaya başlamış. Tam annesinin yanına gidecekken çok güzel bir papatya görmüş. Aklından,
-Annem bunu görünce çok sevinecek, diye düşünmüş. Tam papatyayı koparacakken;
- Yapmaaa! Diye bir ses duymuş. Sevgi önce ne olduğunu anlayamamış. Daha sonra bu sesin papatyadan geldiğini fark etmiş. Şaşkın ve birazda korkan bi ses tonuyla;
- Sen konuşabiliyorsun! Demiş. Papatya;
- Evet. Ben konuşabiliyorum. Ama beni her çocuk duyamaz, demiş. Sevgi tekrardan sormuş;
- Peki ben seni nasıl duyabiliyorum? Papatya cevap vermiş;
- Sen beni kalbinle duyabiliyorsun. Sadece iyi çocuklar beni duyabilirler.
Böylece Sevgi ve Papatya başlamışlar sohbet etmeye. Aradan zaman geçmiş annesi;
- Sevgi. Haydi kızım. Artık eve gitmek zorundayız. Akşam olmak üzere , demiş. Sevgi Papatyadan ayrılacağı için çok üzülmüş.
- Artık gitmem lazım. Annem beni çağırıyor, demiş üzgün bir sesle. Sonra hemen eklemiş peşine;
- Ama merak etme. Haftaya yine senin yanına geleceğim. Hem sohbetimize kaldığımız yerden devam ederiz, demiş gülerek. Hemen annesinin
Sponsorlu Bağlantılar
babasının yanına giderek;
- Anneciğim babacığım. Haftaya tekrar buraya gelebilirmiyiz?” diye sormuş. Onlar da;
- Tabi geliriz, demiş. Sevgi Papatyaya el sallayarak arabaya binip gitmiş.
Ertesi gün yine aynı yere başka bir çocuk gelmiş. Bu çocuk çiçeklere hiç dikkat etmiyormuş. Oynamış, koşmuş, zıplamış ve o da papatyayı görmüş. Hemen papatyanın yanına gitmiş. Bütün çiçekleri koparmak istemiş. Papatya onada “yapma!” diyormuş ama çocuk onu duymuyormuş. Çünkü aklında sadece koparmak varmış. Tam elini papatyaya uzatmış koparacakken. Annesi onu yanına çağırmış. Çocukta papatyayı koparmaktan vazgeçip annesinin yanına gitmiş ve oradan ayrılmışlar. Sonunda sevginin beklediği gün gelmiş. Sabah erkenden uyanmış. Hemen annesini babasını çağırmış ve bugün yine piknik yaptıkları yere gideceklerini hatırlatmış. Babası da;
- Söz verdik bir kere. Haydi hanım. Kalkalımda hazırlanalım, demiş. Sevgi sevincinden adete havalara uçmuş. Tekrardan papatyayı göreceği için çok seviniyormuş. Hemen arabaya binip yemyeşil kırlara doğru yola çıkmışlar. Nihayet varmışlar. Sevgi arabadan indiği gibi hemen papatyanın yanına koşmuş. Birbirlerini tekrardan gördükleri için ikiside çok mutlu olmuşlar. Sevgi hemen papatyanın yanına uzanmış onunla tekrar sohbet etmeye başlamış. Papatyada ona başından geçen olayı anlatmış.
- Biliyormusun Sevgi? Az kaldı beni bir çocuk koparıyordu, demiş. Sevgi gözlerini kocaman açmış ve;
- Neeee!, demiş korkmuş.
- Sen ona da yapma demedin mi? Diye sormuş. Papatya;
- Dedim ama beni duymadı. Çünkü çiçekleri koparmak onun hoşuna gidiyormuş, diye cevap verdi. Sevgi hemen bir plan yaptı ve papatyaya
- Artık seni burada bırakamam. Seni evime götüreceğim, dedi. Bunun üzerine papatya;
- Ama beni toprağımdan ayırırsan ben nefes alamam, dedi. Sevgi de;
- Zaten seni toprağından ayırmayacağım ki. Toprağınla beraber seni alıp bir saksıya dikeceğim. Ve artık seni kimse koparamayacak, demiş. Sevgi hemen annesinden yardım istemiş ve papatyayı köklerine zarar vermeden yerinden alıp eve götürüp hemen büyük bir saksıya dikmişler. Ve o günden sonra Sevgi çok sevdiği papatyasından bir daha hiç ayrılmamış.