Ağaç Kavunu Sesli Masalı

Masalı dinlemek için play(solda üçgen şekil) tuşuna basın

Ağaç Kavunu Masalı, Sesli Masal Dinle

Çok çok eskiden ülkelerden bir ülkede bir bahçıvan yaşarmış. bahçesinin güzelliği kadar bahçesindeki bitkilerin çeşitliliğiyle de ün yapmış. Öyle güzel bir bahçesi varmış ki, bahçesindeki bitkileri gören herkes hayran kalırmış. Bahçıvan her bahar, özene bezene toprağı çapalar, gübreler, sonra da en güzel tohumlardan ekermiş. Yine böyle bir zamanda bütün tohumlar toprağın altında buluşmuşlar. Heyecanla güneşe kavuşacakları günü sessizce beklemeye koyulmuşlar. Ama bir gün bu sessizliği bozarcasına, tohumlardan biri öfkeyle bağırmaya başlamış:

— Siz düpedüz komplekslisiniz anladınız mı? Şimdiye kadar hiç ağaçta yetişen kavun gördünüz mü? Anlattığınız şeyler saçmalık.

Meğer bu kavun tohumuymuş ve kendisinin ağaç kavunu olduğunu iddia eden tohuma sinirlenmiş. Ağaç kavunu tohumu ise bu duruma çok üzülmüş ve demiş ki:

— Neden bana inanmıyorsun? Ben ağaç kavunuyum. Hem ben bir kavun değilim ki turunçgillerdenim.

Bunun üzerine kavun tohumu daha da sinirleniyormuş:

— Senin ne olduğunu en iyi toprağın üstüne çıkınca anlayacağız. Sen bence kavun olamazsın.

Bu tartışmalar sürüp giderken aradan günler geçmiş. Bol güneş, su ve

Sponsorlu Bağlantılar

gübre tohumlara iyi gelmiş. masalsitesi.com Yavaş yavaş filizlenmeye ve toprağın üstüne çıkmaya başlamışlar. Kavun tohumunun gözü hep ağaç kavununun üstündeymiş. Ne kadar da minicik bir ağaçmış bu. Üstelik mis gibi kokan kırmızı çiçekleri de varmış. Sonra bu çiçekler dökülmüş yerine süslü mü süslü meyveler olmaya başlamış. Kavun onu çok kıskanıyormuş. Onun bu güzelliğini, güneşe yakın olmasına bağlıyormuş. Sonra kavunun aklına bir fikir gelmiş. Bir ağaca tırmanacak ve böylece güneşe yakın olacakmış. Onun bu çabalarını tırmanıcı fasulyeler görmüşler. Demişler ki:

— Kavun kardeş dikkat et! Düşersen meyvelerine zarar verirsin.

Ama kavun onların uyarılarını dinlemiyor, büyük bir gayretle tırmanmaya çalışıyormuş. Ama azıcık tırmanacak gibi olsa kocaman meyveleri yüzünden yere düşüyormuş. Ağaç kavunu da bu durumu görmüş. Demiş ki:

— Sevgili arkadaşım, neden kendine eziyet ediyorsun? İnsanlar yazın senin meyvelerini yemeğe bayılırlar. Sen çok yararlı bir meyvesin. Benim meyvelerimdense marmelat ve reçel yaparlar, bir de kokumdan esans yaparlar. Görüyorsun ya her meyvenin farklı farklı yararları var. Ben senin yerini dolduramam ki!

Bunun üzerine kavun ona hak vermiş ve yaptığı şeylerden pişman olmuş. Ne kadar yaralı bir meyve olduğunu bilerek mutlu bir şekilde yaşamış.