Masal Oku, Masal Dinle

Son Kurbağa Sesli Masalı

Son Kurbağa Masalı, Sesli Masal Dinle

Leylekler kurbağa yemeyi çok sever. Bir zamanlar bir tek leylek kalmış Afrika’da. Tek başına bir köyde yaşarmış. Kimi kimsesi, eşi dostu, hısım akrabası yokmuş. Kurbağa yakalar, onunla beslenirmiş. Kurbağaları severmiş sevmesine, ama o kadar çok avlarmış ki, sonunda nehirlerde hiç kurbağa kalmamış.

Nehir kurbağaları bitince, göllere dadanmış. Oralardaki kurbağalar da tükenmiş. Ama son kurbağa kendine bir çukur kazıp saklanmayı başarmış. Yine bir gün leylek kurbağa peşinde dolaşmış. Bütün çevreyi kolaçan etmiş ama kurbağaya rastlamamış.

Akşam evine döndükten sonra çalı çırpı toplayıp ateş yakmak istemiş. masalsitesi.com Uzaklardan kurbağa da dumanı görmüş, hava da iyice soğuduğundan gidip ateşin yanında ısınmaya niyetlenmiş. “Belki bir parça köz alır, ben de kendime

ateş yakarım” diye düşünmüş. Leyleğin evine gelmiş kurbağa ve kapıyı çalmış.

“Kim o?” diye bağırmış leylek içeriden.

Kurbağa korkuyla: “İyilik sever anayım ben.” “Bana biraz ateş verir misin?” demiş.

Leylek odadan saygıyla yanıtlamış:

“İyiliksever Ana, kusuruma bakma bugün geç ateş yaktım. Daha otlar alev almadı. Bütün gün kurbağa peşinde dolaştım ve eve geç döndüm. Çalılar alevlenince sana seve seve veririm elbet!”

Kurbağa buranın leyleğin evi olduğunu anlayınca, korkudan bayılıyormuş az kalsın. Hızla oradan uzaklaşmış. Gerçek kimliğini sakladığını için de dualar etmiş.

İşte kurbağaların soyu bu nedenle tükenmemiş. Yoksa leylek son kurbağanın kendi ayaklarıyla evinin kapısına kadar geldiğini fark etseymiş, dünyada kurbağaların soyu da tükenecekmiş.