Yapılan İyilik Okuma Masalı
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde... Pireler berber iken, develer tellal iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken vakti zamanında, bir memlekette birbirini çok seven iki kardeş yaşardı. Birbirinden güzel ahlaklı ve iyiliksever kardeşler, ihtiyar ve fakir insanlara yardım etmekten büyük mutluluk duyar, onların her işlerini yapmaya çaba hacarlardı. Yaptıkları bu işlerin karşılığında çoğu zaman hayırlı bir duadan başka ücret almazlardı.
Başkalarının işlerine koşmaktan, oturup iki çift laf etmeye zaman bulamayan kardeşler, yalnızca hafta sonları bir araya gelip hasret gideriyorlardı. Yine bir gün bu iki kardeş yoksullara yardıma giderken, küçük olan kardeşin gözü yerde parlayan bir şeye ilişti. İyice yaklaşıp baktıktan sonra hızla kaçmaya başladı ve kardeşi ardından seslenene kadar çoktan kayboldu. Bu duruma şaşıran büyük kardeş, yerde duran parlak şeyin ne olduğunu merak etti. Gidip baktı. Birde ne görsün: Bir küp, içi çil çil altınlarla dolu. Küpün içindeki altınların hepsini alıp evine döndü.
Büyük kardeş bu altınlarla yaşadığı kentte birçok ev ve arsa satın aldı. Birçok işyeri açtı ve işçiler çalıştırmaya başladı. Şehirdeki halk onu bu iyiliklerinden dolayı daha çok sevmeye başladı. Büyük kardeş ise bu şöhretden çok hoşlanmıştı.
Sponsorlu Bağlantılar
Daha fazla ilgi ve övgü için kasabaya bir hastane, bir öksüzler yurdu ve bir de yaşlılar yurdu yaptırdı. Böylece kasaba halkı, büyük kardeşi iyice tanıdı ve övgü dolu sözlerle anmaya başladı.
Büyük kardeş, böyle mutlu bir şekilde yaşarken, birden içine bir kardeş özlemi düştü. Elindeki tüm parayı kasabadaki fakirlere dağıtıp, halkla vedalaştı. Hemen kardeşinin uzaklaşıp gittiği yöne doğru yola koyuldu. Uzun bir müddet yürüdü yürüdü...
Yürürken de "Kardeşim bu altınları almamakla hiç de iyi yapmadı. Halbuki ben bu altınları alarak yoksullara daha fazla iyilikte bulundum." diye düşünüyordu.
Aniden bir melek önünü kesti; "Sen kardeşinle görüşmeye layık değilsin, buradan öteye gidemezsin. Kardeşinin altınlardan kaçması, senin o kadar altınla yaptığın işlerden daha iyidir." dedi.
Büyük kardeş; "Ben bu altınları, daha fazla yoksul ve ihtiyara daha büyük iyilik yapmak için aldım." diyecek oldu ama birden hatasını anladı.
O, yaptığı iyilikleri Allah rızası için değil de, başkasının gözüne hoş görünmek için yapmıştı. Yaptıklarından o kadar utandı ki, gözlerinden iki damla yaş süzüldü. O zaman melek büyük kardeşin yolundan çekildi.
(Rus Masalı)