Masal Oku, Masal Dinle

Baharın Etkisi Masalı

Ah, gençlik sabahları! Güneş doğarken insan sıcak yatağından nasıl canlı bir ümit ile dipdiri uyanır! Getirmeden, sağına soluna dönmeden, sütü kahvaltıyı beklemeden çevik bir sıçrayışla hemen kalkar. Gözlerini ovuşturmadan, yüzünü ekşitmeden tuvalet masasının başına geçer.  Ben, işte on beş gün önce gamsız, sağlıklı, mutlu, kuvvetli bir genç gibi uyandım. Daha ortalık yeni ağrıyordu. Gece uyanık kalmış çılgın bir bülbülün uzaktan feryadını işittim, ağzının tadı yerindedir. Vücudunda hiç yorgunluk yoktu.  Karyoladan aşağıya atladım penceresi açtım, çiçekli ağaçların dallarından süzülen tarlalardaki papatyaların dibinden görünmez bir buhar halinde kalkan tatlı bir nem, esmeyen bir rüzgar serinliğiyle yüzümü okşadı içimde sebebini bilmediğim bir neşe canlandı. birden bire giyinip dışarı çıkmak, tenha yollarda, uyumuş sahillerde koşmak, haykırmak arzuları duydum.  Soldaki beyaz köşkün çatısı üstüne Erguvan sisli, menekşe rengine çalan derin bir tan kızıllığı açılıyor. Kalbim hızlı hızlı atmaya başladı yıllar, evet yıllar vardı ki güneşin doğuşunu görmemiştim. Gözüm, erguvanı rengi gittikçe kırmızılaşan gökte giyindim.