Perşembe Günleri Masalı
Bu içerik, amatör çalışmaları desteklemek amacıyla yayınlanmaktadır, Siz de yazılarınızı Masal Ekle bölümünden bizimle paylaşabilirsiniz.Perşembe günlerini seviyorum. Belkide beni hayata bağlayan tek şey. En azından o gün hayata küsmüyorum. En azından sadece o gün dünyayı hissedebiliyorum. Benim doğuştan bir hastalığım var. Doğduğum andan beri körüm. Dünyayı, insanları, annemi bir kez olsun görme şansım olmadı. Tek gördüğüm içinde gölgelerin dans ettiği karanlık. Annem ve babam bana işlerinden dolayı vakit ayıramıyor. Bana ablam bakıyor. Bu çok utanç verici bir durum. 12 yaşındayım ve bana bir saniye olsun biri bakmazsa duramıyorum. Bazen ablam lavaboya gideceğini bir saniye beklememi söylediği zaman ağlayabilecek bir vakit bulabiliyorum. Bazen düşünüyorum; ben niye doğdum? İşte bu sorunun cevabını hiç bir zaman bulamayacağım. Ama bir sorunun cevabını buldum; nasıl mutlu olabilirim? Perşembe günlerinin özelliği de bu işte. Perşembe günleri ailece geziyoruz. Bu sizin için küçük bir şey olabilir ama benim için çoook büyük birşey. Perşembe günleri gelince o annemin sevinç içinde:hadi gezmeye!!deyişini, ablamın neşe içinde zıplayışını, babamın gülerek beni sırtına alışını ve dışarı çıktığımızda ciğerlerime dolan temiz havayı unutamam...