Bir Sonbaharda Masalı
Bu içerik, amatör çalışmaları desteklemek amacıyla yayınlanmaktadır, Siz de yazılarınızı Masal Ekle bölümünden bizimle paylaşabilirsiniz.O gün yemyeşil kırlarda nasıl yuvarlandığımı, koştuğumu, kardeşimle oynadığımı düşünüyordum. Pencereden dışarı baktım. Rüzgar yerdeki yaprakları alıp bir bu yana bir de diğer yana götürüyordu. İçimden bir "ah" çektim. "Ah o günler" dedim. Gerçekten o zamanları çok özlemiştim. Ama yeniden bir İlkbahar olacak ve ben yine anneme papatyalar toplayacaktım. Annem onları mor vazosuna koyacaktı ve kuruyana kadar vazoda tutacaktı. Papatyaları atmaya kalktığında onları elinden alıp her zaman yaptığım gibi hatıra defterime koyacaktım. Büyüyüp bir genç kız olunca bu defteri açıp o günleri hatırlayacaktım.
"Kızım,pencerede ne yapıyorsun?" dedi annem. "Hiç. Hiç bir şey.Sadece düşünüyorum." dedim. "O zaman gel sana bir çay koyayım da birlikte içelim. Hem daha iyi düşünürsün. Bir de artık ne düşünüyorsan." dedi. "Hayır, hiç gerek yok." dedim. Amacım sadece yalnız kalmak ve bu güzel günleri düşünmekti. Annem "Tamam madem. Ben kendi başıma çayımı içerim" dedi ve çayını
Sponsorlu Bağlantılar
alıp balkona gitti.
Bir an aklıma babam geldi.İşi için buradan uzak bir yere gitmişti. Ne zaman geleceği daha belli değildi. Kim bilir gittiği yerden bize ne getirecekti? Bir sepet gül mü, yoksa çiçekli bir battaniye mi? Neden hep çiçekli şeyler istediğimizi merak ettiysen ben küçükken babaannem bize "Ne alırsanız çiçekli alın, çünkü çiçek her zaman her yere yakışır" demiş de ondan. Ama o rahmetli olalı iki sene oldu. Gerçekten çok acıklı bir ölüm nedeni var. Size anlatmasam iyi olur.
Saat geç oldu. Tam yedi. Artık yatmama 2 saat kaldı. Yarın okul var. Şimdi akşam yemeği yiyeceğiz. Annem, ben ve kardeşim. Bir ailede babanın olmaması o ailedeki insanları ne kadar çok üzüyor. Tıpkı bizim aile gibi. Sadece bizim aile de değil. Tabi ki de başka ailelerinde başına böyle olaylar gelmiş olabilir.
Annemin yaptığı yemek gerçekten harika olmuş. İçimden yine bir "ah" çektim. Neden ha? Neden hep böyle sorunlarla baş etmek zorundayız? Söylesene. Baba yok, para yok, üzgün düşünceler var, ödev var...